19 Temmuz 2018 Perşembe

ZİMMET SUÇU YARGITAY KARARI


T.C. YARGITAY
5.Ceza Dairesi
Esas:  2014/3239
Karar: 2014/3687
Karar Tarihi: 03.04.2014
  
ÖZET: Suç tarihi itibariyle günün ekonomik koşulları ve paranın satın alma gücü nazara alındığında, zimmet miktarı olarak kabul edilen …. TL'nin değerinin az olduğu ve TCK'nın 249/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin nazara alınmaması isabetsizdir.

(5237 S. K. m. 43, 53, 247, 249)

Dava ve Karar: Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;

Mahkemenin 19/04/2012 günlü ek kararı ile sanık F. hakkındaki davanın ölüm nedeniyle düşmesine karar verildiği ve bu karara yönelik temyiz talebi bulunmadığı anlaşılmakla incelemenin sanık Hüseyin hakkındaki hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:

TCK'nın 247/1-2. maddelerinin uygulanması sonucu verilen 7 yıl 6 ay hapis cezasının 43. madde ile arttırılmasıyla belirlenen cezanın 8 yıl 16 ay 15 gün yerine 9 yıl 4 ay 15 gün hapis olarak tayini, takdiri indirim sonrası verilen ceza doğru hesaplandığından sonuca etkili bulunmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Suç tarihi itibariyle günün ekonomik koşulları ve paranın satın alma gücü nazara alındığında, zimmet miktarı olarak kabul edilen 4.467,76 TL'nin değerinin az olduğu ve TCK'nın 249/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin nazara alınmaması,

Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle sanık hakkında 53/5. madde gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar sadece bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerekirken anılan maddenin 1. fıkrasının tüm alt bentlerini kapsar şekilde ve cezanın yarısından da daha az süreyle hak yoksunluğuna hükmolunması,

Sonuç: Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.04.2014 tarihinde oybirliği ile, karar verildi.

ZİMMET SUÇU YARGITAY KARARI


T.C. YARGITAY
23.Ceza Dairesi
Esas:  2015/3712
Karar: 2015/6077
Karar Tarihi: 04.11.2015
  
ÖZET: Yargıtay ilamında da belirtildiği üzere; 01.01.2009 tarihinden sonra avukatların vekalet aldığı kişiler adına dava açıp sonuçlandırarak tahsil ettikleri paraları müvekkillerine ödememek şeklinde gerçekleşen eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu değil TCK'nın 247. maddesinde yazılı zimmet suçunu oluşturacağının anlaşılmış olması karşısında dosyanın ilgili daireye gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.

(2797 S. K. m. 14) (5237 S. K. m. 247)

Dava ve Karar: Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.

İncelenen dosya içeriğine göre;

Yargıtay 5. Ceza Dairesi'nin 02/05/2014 tarih 2013/170 E, 2014/4862 K sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 01.01.2009 tarihinden sonra avukatların vekalet aldığı kişiler adına dava açıp sonuçlandırarak tahsil ettikleri paraları müvekkillerine ödememek şeklinde gerçekleşen eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu değil TCK'nın 247. maddesinde yazılı zimmet suçunu oluşturacağının anlaşılmış olması karşısında;

Sonuç: İddianamedeki anlatım, nitelendirme ve Yargıtay Kanunu'nun değişiklikten önceki 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi (5.) Ceza Dairesi'nin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin görevsizliğine, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine, 04.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

SAHTE BANKA KARTI KULLANARAK YARAR SAĞLAMA SUÇU YARGITAY KARARI


T.C. YARGITAY
8.Ceza Dairesi
Esas:  2015/9508
Karar: 2015/21080
Karar Tarihi: 07.09.2015

ÖZET: Tüm sanıkların İ..B..a yönelik eylemlerine ilişkin olarak, gerçek kartların manyetik şerit bilgilerini kopyalayarak, şifrelerini elde etmek ve elde etmiş oldukları kart bilgilerini değişik amaçlarla ellerinde bulunan diğer kartlara encoder cihazı aracılığı ile kopyalayıp bankada bulunan hesaplarla ilişkilendirerek ATM cihazlarından para çekme veya alışverişte kullanması hallerinde suçun mağdurunun ilgili bankalar olup, kartları basılan bankalar sayısınca TCK.nun ….maddesi ile aynı bankanın birden fazla kartının değişik zamanlarda basılması halinde ... maddesinin, aynı bankaya ait birden fazla kartın veya bir kartın değişik zamanlarda birden fazla kullanılması halinde ise ayrıca TCK.nun ….maddesinin de uygulanması gerektiğinden eksik incelemeyle hüküm kurulması bozma sebebidir.

(5237 S. K. m. 35, 43, 58, 62, 136, 245)

Dava ve Karar: Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık M.. Ö..'ın, yasal süresinden sonra vaki duruşmalı inceleme isteminin CMUK.nun 318. maddesi uyarınca oybirliğiyle REDDİNE,

I- Sanıklar H.. Y.., H.. D.. ve M.. İ..'ün G.. B..na yönelik eylemlerine ilişkin hükümlerin temyiz incelemesinde;

Oluşa ve dosya kapsamına göre, katılan G.. B.. kartlarını encoder cihazı aracılığıyla kopyalayıp değişik zamanlarda birden fazla kart basan sanıklar hakkında ayrıca TCK.nun 245/2. ve 43. maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar müdafiilerinin, suçun sabit olmadığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin oybirliğiyle ONANMASINA,

II- 1) Tüm sanıkların İ.. B.. ve Z.. B..'na yönelik eylemleri ile sanık M.. Ö..'ın G.. B..'na yönelik eylemine ilişkin hükümlerin temyiz incelemesinde;

Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık M.. Ö..'ın G.. B..na yönelik eylemine ilişkin olarak, katılan G.. B.. kartlarını encoder cihazı aracılığıyla kopyalayıp değişik zamanlarda birden fazla kart basan sanık hakkında ayrıca TCK.nun 245/2.ve 43. maddeleri ile tekerrüre esas sabıkası nedeniyle de TCK.nun 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar H.. Y.., H.. D.. ve M.. İ.. müdafiilerinin; sanık M.. Ö..'ın ve katılan İ.. B.. vekilinin, sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;

a- Tüm sanıkların İ..B..a yönelik eylemlerine ilişkin olarak, gerçek kartların manyetik şerit bilgilerini kopyalayarak, şifrelerini elde etmek ve elde etmiş oldukları kart bilgilerini değişik amaçlarla ellerinde bulunan diğer kartlara encoder cihazı aracılığı ile kopyalayıp bankada bulunan hesaplarla ilişkilendirerek ATM cihazlarından para çekme veya alışverişte kullanması hallerinde suçun mağdurunun ilgili bankalar olup, kartları basılan bankalar sayısınca TCK.nun 245/2. maddesi ile aynı bankanın birden fazla kartının değişik zamanlarda basılması halinde 43. maddesinin, aynı bankaya ait birden fazla kartın veya bir kartın değişik zamanlarda birden fazla kullanılması halinde ise ayrıca TCK.nun 245/3, 43. maddesinin de uygulanması gerektiği cihetle, somut olayda, M.. E.., F.. C..'in suça konu kartlarına ve 24.08.2014 günü Çukurova ilçesinde sahte kartlar ile yapıldığı kabul edilen işlemlere ilişkin harcama detayları bankasından getirtilip, M.. E..'ın kartı ile yapılan işlemlerin mail order yönetimiyle mi yoksa kopya kart kullanılarak mı yapıldığı, yine 21.08.2014 günü İskenderun ilçesinde bulunan İ.. B.. ATM'sinde kopyalanan kartlarla 24.08.2014 günü Çukurova ilçesinde bulunan ATM'den nakit çekim yapıldığının kabul edilmesi karşısında söz konusu işlemlere yönelik kart hamilleri tarafından yapılan itiraz olup olmadığı hususları da araştırılıp söz konusu işlemlerin kopya kartlar kullanılarak yapılıp yapılmadığı kesin olarak tespit edilip sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,

b- Sanıklar H.. Y.., H.. D.. ve M.. İ..'ün İ.. B..a yönelik eylemlerine ilişkin olarak haklarında TCK.nun 245/3. ve 43. maddeleri uyarınca tayin olunan 7 yıl hapis cezasından aynı yasanın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu "5 yıl 10 ay" hapis cezası yerine, "5 yıl 8 ay" hapis cezasına hükmedilmesi,

c- Sanık M.. Ö..'ın İ.. B.. ve G.. B..na yönelik eylemlerine ilişkin olarak hakkında, 5237 sayılı TCK.nun 62. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar irdelenmeden, “suçunu inkarı gözetilerek” şeklindeki yetersiz gerekçe ile takdiri indirim hükmünün uygulanmaması,

d- Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık M.. Ö.. hakkında İ.. B..'a yönelik eylemine ilişkin olarak TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması,

2- Tüm sanıkların Z.. B..na yönelik eylemlerine ilişkin hüküm lerin incelenmesinde;

a- Sanıkların, ATM cihazına yerleştirdikleri düzenekle işlem yapmaya gelen kişilere ait kartların manyetik şerit bilgilerini kopyalamak ve şifrelerini elde etmeye çalışmaktan ibaret eylemlerinin TCK.nun 136, 35. maddelerde düzenlenen kişisel verileri hukuka aykırı olarak ele geçirmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması

b- Kabul ve uygulamaya göre de; sanık M.. Ö.. 5237 sayılı TCK.nun 62. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar irdelenmeden, “suçunu inkarı gözetilerek” şeklindeki yetersiz gerekçe ile takdiri indirim hükmünün uygulanmaması,

Sonuç: Yasaya aykırı, sanıklar H.. Y.., H.. D.. ve M.. İ.. müdafiilerinin, sanık M.. Ö..'ın ve katılan İ.. B.. vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.09.2015 gününde oybirliği ile, karar verildi.